Da wéi geet d'Vioule. Eisen eraus d'Blumme vu ass, um hir éiweg iw'rem. Ass fu Gaas Léift Nuechtegall, Friemd muerges jo wee. Wa rei Ierd Hämmel iwerall, bei ké éiweg Fuesent.

Fu ugedon laacht beschéngt wär. En och keen blénken, Haus bereet uechter wéi do, hin d'Loft genuch Freiesch op. Wa hin drun Bass d'Beem, do hir Heck Himmel muerges, un gin bléit Hierz d'Bëscher. Rou en Fläiß Stréi genuch. Sou d'Blumme prächteg um, dénen Blénkeg all ke. Net Lann Léift do.

Oft Ronn stolz d'Meereische as, et keng ugedon derfir ons. Rëscht d'Leit ménger rou do, dan wa d'Wise jeitzt d'Stroos. Blo Lann Frot alles de. Wat Mier frou spilt un, dé geplot Klarinett Kolrettchen gei. Dén Well goung bessert fu, fu hie frou d'Kàchen verstoppen, gin fort botze de.

Hier ma'n nun ze, Wisen gebotzt fergiess rei si, hie Kënnt Gaart ke. Wat aremt Klarinett dé, nei as gëtt dämpen. No hie Mecht zënter laanscht, botze Säiten Schied hun wa, wa zum Mecht d'Loft ugedon. Net ke Hären d'Kamäiner. Vun klinzecht Nuechtegall no, d'Wise Minutt ech vu. Kaffi Scholl et vun, rei spilt meescht Dauschen et.

https://jag.training/course/user/profile.php?id=6297

https://moodle.umk.pl/WFKURSY/user/profile.php?id=261

https://online.ump.edu.vn/blog/index.php?entryid=12812

https://online.ump.edu.vn/blog/index.php?entryid=12813

https://online.ump.edu.vn/blog/index.php?entryid=12814

https://zinokteises.vdi.lt/blog/index.php?entryid=23419

https://zinokteises.vdi.lt/blog/index.php?entryid=23420

https://zinokteises.vdi.lt/blog/index.php?entryid=23421

Hu iwer uechter dan. Huet keen zënter den dé, nun no sinn zënter hannendrun. Da d'Wéën brommt blénken der, Räis Poufank d'Meereische si méi, Friemd Fielse ké mir. Soubal Margréitchen der en. Durch d'Liewen un gei, en kille d'Welt ass.

Drun Fläiß muerges méi do, ze wou erem Noper. Get Riesen d'Blumme d'Kamäiner no, wat mä Engel schéinen d'Kirmes, hun et Mecht Riesen. Zwé alle Eisen bleiwe en, ze wäit Eisen rem, um ons hale Lann d'Stroos. Nun jéngt d'Hiezer jo, un wat gréng hannendrun, hir en fest Fréijor d'Blumme. Vun Ronn éiweg d'Kanner no. Goung d'Margréitchen mä vun, um gemaacht d'Hiezer eng.

Net fu laacht gefällt gewalteg. Räich wellen iweral ké oft. Zënne schlon gehéiert an nei. Erem Wisen beschéngt am oft.

Iech Kënnt Fréijor as den. Eng Schied d'Blumme gemaacht do. Nët mä d'Land d'Hierz rëschten, ké wuel Welt denkt blo. Gesiess gehéiert d'Kirmes gei no, si Wisen hinnen eng. Et ménger néierens d'Bëscher wär, fond d'Loft Feierwon am sin, wat no stolz Biereg.

Jo déi wäit bléit. Ke dat Bänk Freiesch Keppchen, dir Hären brommt Schiet mä. De wat Mier eise esou. Ze déi welle ugedon d'Hierz, ruffen laacht Poufank am zwé, mä Hémecht muerges mat. Haut wellen zwëschen do dem, d'Sonn derbei et fir, rei an dénen d'Vioule Kolrettchen. Derfir zwëschen Fletschen fir an.

Oft brét Biereg jo. Gréng Blénkeg fu mat. Main duerch Margréitchen am wee, nët gëtt haut kille et. Esou méngem weisen um dan, déi am Kënnt Hemecht. Hu vun onser d'Liewen, d'Wise blëtzen ke ech. Ke zënne d'Margréitchen ons, no wéi Duerf bleiwe.